فراوانی ناقلین استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین در پرسنل بیمارستان های گرگان

استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین از پاتوژن های مهم بیمارستانی می باشد. یکی از منابع مهم این ارگانیسم در عفونت بیمارستانی، پرسنل بیمارستان می باشند، شناسایی و کنترل پرسنل درمانی کلونیزه شده می تواند میزان بروز استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین را کاهش دهد. بر این اساس این طرح با هدف تعیین فراوانی ناقلین استافیلوکوک اورئوس و استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین در پرسنل درمانی بیمارستان های شهر گرگان و ارزیابی مقاومت این ایزوله ها به سایر آنتی بیوتیک ها انجام گردید.

این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1388 انجام گرفت. تعداد 333 نفر از کادر درمانی بیمارستان در این طرح شرکت کردند. نمونه گیری با سوآپ سرپنبه ای استریل از ناحیه قدامی بینی هر فرد انجام و نمونه ها بلافاصله در محیط مانیتول سالت آگار کشت داده شد. کلونی های مشکوک با رنگ آمیزی گرم و تست های کاتالاز، کوآگولاز و DNase مورد شناسایی قرار گرفتند. برای تعیین مقاومت سویه ها به متی سیلین، (Minimum Inhibitory Concentration) MIC آن با متد میکرودایلوشن بررسی گردید. تست حساسیت به سایر آنتی بیوتیک ها به روش دیسک دیفیوژن (Kirby-Bauer) انجام شد.

شیوع ناقلین استافیلوکوک اورئوس و استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین در این مطالعه به ترتیب 24درصد و 3 درصد و بیشترین فراوانی در بخش اتاق عمل بود. بیشترین مقاومت نسبت به پنی سیلین مشاهده شد، و تمام سویه ها به ونکومایسین حساس بودند.

شیوع استافیلوکوک اورئوس و سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین در پرسنل بیمارستان های گرگان، به ترتیب در حد متوسط و نسبتا پایین قرار دارد، کنترل دائمی ناقلین و درمان آن ها می تواند از اشاعه این باکتری و عفونت های حاصل از آن جلوگیری نماید.