تولید لاکتیک اسید به روش تثبیت سلولی و تخمیر استخراجی در جا

در فرآیند تولید لاکتیک اسید به روش تخمیر، اسید تولید شده اثر مهارکنندگی بر سلول ها داشته و از تولید بیشتر اسید جلوگیری می نماید. لذا با به کارگیری تکنیک های مختلف از جمله اضافه کردن کربنات کلسیم، سود و تخمیر استخراجی درجا سعی شده از این اثر جلوگیری شود، ترکیب محیط کشت بر میزان محصول دهی* و راندمان موثر است که محیط سنتزی p2 به علت نیاز میکرو ارگانیسم مورد استفاده (لاکتوباسیلوس دلبروکی) به مقادیر کم عنصرهایی مانند آهن و منگنز محصول دهی و راندمان بالاتری داشت. با استفاده از سیستم تثبیت سلولی و با تغییر دادن پارامتر هایی مانند نسبت، اندازه مهره و وزن خشک اولیه سلول سعی گردید محصول دهی افزایش یابد. حداکثر محصول دهی (g/L.h 75/3) در =، اندازه مهره mm 1 ×3 × 3 و وزن خشک اولیه سلول 47/24 حاصل شد. ماتریسهای مختلف از نظر پایداری ارزیابی شد که با توجه به ترکیب محیط کشت و نوع سویه، ماتریس اگار نسبت به ماتریس سدیم الژینات و الژینیک اسید پایداری بیشتری (20 روز) نشان داد. اثر رقیق کننده های مختلف از نظر سمیت کل و سمیت در سطح مولکولی بر روی سویه بررسی شد و معلوم شد که ترکیباتی مانند روغن زیتون، روغن پارافین ودکانول بهترین رقیق کننده ها می باشند، اما حلال های فوق درصد استخراج پائینی را در استخراج لاکتیک اسیدنشان می دهند و رقیق کننده هایی با پلاریته بیشتر درصد استخراج بالاتری را نشان می دهند لذا با انحلال آمین نوع سوم در حلال های فوق درصد استخراج بالا برده شد.دکانول با 15% تری اکتیل آمین به عنوان یک رقیق کننده در تخمیر استخراجی در جا استفاده شد، چون رقیق کننده فوق سمیت در سطح مولکولی نداشته و درصد استخراج بالایی را نیز دارا می باشد.
بازیافت دوباره لاکتیک اسیدبا اسید کلریدریک و سود انجام شد که با استفاده از سود 276/99% بازیافت حاصل شد در حالی که با اسید کلریدریک تنها 60% لاکتیک اسیدبازیابی گردید.