ارتباط اندازه قطعات یونجه و سطوح مختلف ماده خشک جیره با برخی شاخصهای متابولیکی و رفتاری مرتبط با سلامت دام در گاوهای شیرده هلشتاین

به منظور بررسی برخی شاخص های متابولیکی و رفتاری در گاوهای درگیر با اسیدوز، آزمایشی با استفاده از 8 راس گاو اصیل هلشتاین در اوایل دوره شیردهی و با جیره های براساس جو انجام گرفت. چهار جیره متفاوت از لحاظ ویژگی های فیزیکی در قالب طرح فاکتوریل 2×2 با دوسطح اندازه قطعات یونجه خشک (برشهای 5 و20 میلیمتر) و دو سطح ماده خشک جیره (بدون افزودن آب و با افزودن آب تا رسیدن به سطح 50 درصد ماده خشک) بصورت یک طرح چرخشی و جیره های کاملا مخلوط در اختیار گاوها قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد اگرچه اندازه گیری های نقطه ای pH شکمبه در دامنه سلامتی قرار داشته (بالاتر از 8/5) و نشان از عدم وجود اسیدوزشکمبه ای در گاوها داشت ولی سایر معیارهای اندازه گیری شده حاکی از وجود اسیدوز در گاوهای مورد آزمایش بود. این معیارها شامل پایین تر بودن بیکربنات خون در گاوهای آزمایشی (21 در مقابل 24 میلیگرم در دسی لیتر)، ذرات درشت ومواد هضم نشده درمدفوع (اندازه بحرانی ذرات 4 میلیمتر در این آزمایش در مقابل 18/1 میلیمتردر حیوانات سالم)، مصرف اجزای درشتتر خوراک (انتخاب به نفع اجزای الک 19 میلیمتری در گاوهای مصرف کننده علوفه ریز) و نوسانات شدید خوراک مصرفی بود. در مقایسه با اندازه گیری های نقطه ای pH شکمبه، مشخصه های متابولیکی و رفتاری دام میتواند بطور موثری در تشخیص دامهای درگیر با اسیدوز مورد استفاده قرار گیرد.