بازشناسی ارزش های مهم مدیریتی در زندگی حضرت سلیمان

یکی از ویژگی های هزاره سوم، اهتمام بیشتر به پویایی و بالندگی جوامع بشری است و غالب اندیشمندان تحقق آن را از طریق جامعه دانایی محور (Knowledge – oriented Society) ممکن می دانند. در چنین جامعه ای، توجه به کیفیت ظهور، تداوم و بهره وری سازمان های عظیم و چند ملیتی، یک ضرورت عقلانی محسوب می شود و دستیابی به چنین آرمانی را با بهبود، تعالی و نوسازی مدیریت آن سازمانها، امکان پذیر تلقی می کنند. لذا به شیوه منطقی، بازنگری در ساختارهای مدیریتی و ارزشهای حاکم برآن، نیز قابل طرح می باشد. از موضوعاتی که در حوزه مدیریت جوامع و سازمانها، کمتر مورد امعان نظر قرارگرفته است، بررسی جایگاه ارزشهای مدیریتی در زندگی و خط مشی پیامبران بزرگ الهی است، زیرا پیامبران مدیران جوامع بشری محسوب می شوند و قطعا در شیوه اداره جامعه خویش، متکی به ارزشهایی بوده اند.
یکی از پیامبران الهی که علاوه بر مقام نبوت از موقعیت سلطنت و حکومت نیز برخوردار بوده، حضرت سلیمان (ع) است که به استناد قرآن کریم از حشمت و منزلتی برخوردار گردید که قبل او بی سابقه بوده است و با عنایت به این که رمز موفقیت آن حضرت، در تدابیر مدیریتی نهفته است که ذیل 16 نکته در این مقاله آمده است. این نکات در زمینه های متنوعی از ارتباط با مردم به عنوان بدنه هرم مدیریتی گرفته تا ارتباط با خدا و تاثیر آن در کیفیت اثربخشی مدیر و نیز ویژگی های اخلاقی و نظارتی ومهارتهای ارتباطی دیگر را شامل می شود و در پایان مقاله به بحث و نتیجه گیری و کاربرد پذیری یافته ها در جوامع معاصر می پردازد.