دوره بحرانی کنترل علف های هرز در ذرت (Zea mays)

به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف های هرز در ذرت، آزمایشی درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1386 در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی در دو سری تنظیم شدند، سری اول شامل 6 تیمار بود که، از شروع دوره رشد تا صفر، 15، 25، 35، 45 و 55 روز پس از سبز شدن، علف های هرز کنترل شدند و سپس به آنها تا زمان برداشت ذرت اجازه رشد داده شد و سری دوم نیز شامل 6 تیمار بود که، از شروع دوره رشد تا صفر، 15، 25، 35، 45 و 55 روز پس از سبز شدن به علف های هرز اجازه رشد داده شد و سپس تا زمان برداشت، کنترل شدند. هر کرت آزمایشی شامل 4 ردیف کاشت به طول6 متر و با فاصله ردیف 75 سانتی متر بود. علف های هرز غالب در این آزمایش از 4 گونه شامل تاج خروس ریشه قرمز، تاج خروس خوابیده، پیچک و سلمه تشکیل شده بود. نتایج نشان داد که زمان بحرانی کنترل علف های هرز (شروع دوره بحرانی)، بر حسب 5 و 10 درصد افت عملکرد، به ترتیب، 124 و 204 درجه روز رشد بود که به ترتیب برابر با 8 و 16 روز پس از سبز شدن و معادل 3 و 5 برگی ذرت بود. زمان بحرانی تداخل علف های هرز (پایان دوره بحرانی) نیز بر حسب 5 و 10 درصد افت عملکرد، به ترتیب، 395 و 289 درجه روز رشد بود که به ترتیب برابر 31 و 24 روز پس از سبز شدن و معادل 10 و 7 برگی ذرت بود. افزایش طول دوره تداخل، منجر به افزایش وزن خشک کل علف های هرز و افزایش طول دوره کنترل، منجر به کاهش وزن خشک کل علف های هرز شد. علاوه بر این، افزایش طول دوره تداخل علف های هرز، منجر به کاهش عملکرد ذرت در حالیکه افزایش طول دوره کنترل، منجر به افزایش عملکرد ذرت شد.