عوامل تربیت در باب های هفتم و هشتم گلستان سعدی

ادبیات فارسی – چه شعر و چه نثر – آمیخته با مطالب اخلاقی، عرفانی و تربیتی است. گویی ادبیات بدو ن آنها بی روح و جان است و فارسی زبانان با چنین ویژگی به ادبیات خو گرفته اند. سعدی از میان دیگر همترازان خود نسبت به مسائل تربیتی و اخلاقی عنایتی ویژه داشته و حتی به این مهم در مدح پادشاهان نیز توجه کرده است. از آنجا که در گلستان، بخصوص در باب های هفتم و هشتم، موضوعات تربیتی فراوان مشاهده می شود، بر آن شدیم تا با توجه به عوامل و زمینه های تربیت فردی، این دو باب را منطبق بر حکمت عملی در اخلاق ناصری بررسی کنیم.