خاتمه انقلاب

اعلان «خاتمه انقلاب» و آغاز نظام، جلب نمودن توجهات به سوی واقعیت محققی است که با تمام قطعیت هایش، کمتر بدان اذعان شده است؛ در حالی که عطف توجه و اذعان بدان، تاثیرات شایانی در نگاه به واقعیت های جاری و عمل در آن خواهد داشت.
سردرگمی در این باب که جامعه ایران همچنان در «انقلاب» به سر می برد و یا آن را پشت سرگذارده و وارد مرحله «نظام» شده است، تنها دامن گیر مردم و کارگزاران نیست، بلکه صاحب نظران انقلاب و فعالان سیاسی نیز با آن درگیر و درباره آن بلاتکلیفند؛ یا لااقل تا کنون پاسخ صریح و روشنی بدان نداده اند.
نیل به پاسخی روشن برای این مساله، مستلزم تامل در چند مساله مقدماتی درباره «اصالت انقلاب»، «مبنای تعیین و توقیت نقاط عطف انقلاب»، «مشخصات یک انقلاب پیروز»، «نشانه های خاتمت»، «مستلزمات تثبیت و انجاز نظام جدید» و بالاخره «تفاوت های دو وضعیت متعارف در ماقبل و مابعد انقلاب» است.