مقایسه خصوصیات خاک و تنوع زیستی جنگل کاری های دارتالاب و توسکا ییلاقی

هدف از این پژوهش مقایسه توده های دست کاشت دارتالاب و توسکای ییلاقی به لحاظ تنوع زیستی و خصوصیات خاک در منطقه کلوده (استان مازندران) می باشد. به منظور بررسی تنوع زیستی، 10 قطعه نمونه (رولوه) در توده های جنگلی و منطقه شاهد برداشت، و نام و فراوانی گونه های گیاهی کف ثبت شد. سپس تنوع زیستی گیاهان علفی با استفاده از دو شاخص غنای گونه ای (سیمپسون و شانون- وینر) و دو شاخص یکنواختی (سیمپسون و اسمیت- ویلسون) محاسبه گردید. به منظور بررسی ویژگی های شیمیایی و فیزیکی خاک نمونه برداری از عمق های 0 تا 15، 15 تا 30 و 30 تا 50 سانتی متری خاک توده های جنگلی و منطقه شاهد انجام شد و تعدادی از مشخصه های خاک نظیر بافت، اسیدیته، کربن آلی، نیتروژن کل و دو عنصر غذایی قابل جذب (P و K) اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که شاخص های تنوع سیمپسون و شانون- وینر و شاخص یکنواختی اسمیت- ویلسون در توده توسکای ییلاقی بیشتر از توده دارتالاب است ولی از نظر شاخص یکنواختی سیمپسون اختلاف آماری معنی داری بین توده های جنگلی مشاهده نشد. سایر نتایج نشان داد کمترین مقدار پتاسیم قابل جذب و بیشترین نسبت C/N به ترتیب در عمق های 30 تا 50 و 0 تا 15 سانتی متری توده دارتالاب و کمترین نسبت C/N در عمق 30 تا 50 سانتی متری توده توسکای ییلاقی بوده است. به طور کلی توده دارتالاب باعث کاهش تنوع زیستی و حاصل خیزی خاک و افزایش نسبت C/N و توده توسکای ییلاقی باعث افزایش نیتروژن و کاهش نسبت C/N می شود.