مطالعه صدمات و مشخصات زخم های تنه درختان باقی مانده در اثر بهره برداری به روش چوب کشی زمینی

صدمات بهره برداری به درختان باقی مانده در جنگل از توانایی پایداری توده و کیفیت تنه درختان می کاهد. در این پژوهش صدمات و مشخصات زخم های تنه درختان باقی مانده در اثر بهره برداری به روش چوب کشی زمینی در پارسل شماره 237 از سری 2 جنگل ناو اسالم بررسی شد. مدیریت این جنگل ها به شیوه تک گزینی است. بعد از پایان عملیات بهره برداری وضعیت درختان (گونه، قطر برابر سینه، سالم، زخمی یا نابود) و مشخصات زخم ها (محل، اندازه و شدت) از طریق 34 قطعه نمونه دایره ای شکل به روش منظم تصادفی برداشت شد. نتایج این پژوهش نشان داد 2/13 درصد از درختان باقی مانده زخمی و 3/2 درصد درختان نابود شده بودند. بیشترین تعداد درختان ازبین رفته در طبقه قطری 10 سانتی متر مشاهده گردید. کلاسه قطری 35 تا 60 سانتی متر بیشترین فراوانی تعداد زخم را داشت، اما اندازه زخم ها در کلاسه قطری 65 تا 90 سانتی متر بزرگ تر بودند. 5/72 درصد از زخم های تنه درختان عمیق تر از پوست مشاهده شد. بیشتر زخم ها در ارتفاع کمتر از 1 متر تنه درختان ایجاد شده بودند. 7/21 درصد زخم ها اندازه کوچک تر از 10 سانتی متر مربع، 8/34 درصد اندازه ای بین 10 تا 50 سانتی متر مربع، 4/30 درصد اندازه ای بین 50 تا 200 سانتی متر مربع و 1/13 درصد اندازه ای بزرگ تر از 200 سانتی متر مربع داشتند. زخم های ناحیه کنده درختان در اندازه کوچک اما با شدت زیاد و عمیق ولی زخم های بالای 1 متر تنه درختان در اندازه بزرگ و سطحی ایجاد شده بودند. درختان روشنایی پسند مانند افرا و توسکا آسیب دیدگی بیشتری داشتند. این صدمات در اثر عملیات چوب کشی به وجود آمدند. طراحی و احداث استاندارد مسیرهای چوب کشی براساس شیوه مدیریت تک گزینی می تواند در کاهش صدمات بهره برداری به درختان باقی مانده در جنگل ناهمسال بسیار مؤثر واقع گردد.