باور چشم زخم در نزد اقوام باستانی و ادیان الهی

فرهنگ عامه اساس درست شناخت ملتها و وجه تمایز قومی از قوم دیگر است. باورهای فرهنگی و اجتماعی فصل جدایی ناپذیر زندگی بشرند و از ابتدای خلقت همواره با او بوده اند به گونه ای که حتی بسیاری از باورهای مردم متمدن امروزی نسبت به یک سلسله مناسک و مراسم و شایست و ناشایستهای کنونی او، ریشه در ژرفای قرون و اعصار گذشته دارد؛ بنابر این شناخت و ارائه تحلیل درستی از آنها فقط با کاوش در گذشته های فرهنگی اقوام و ملل، امکان پذیر تواند بود. یکی از این اعتقادات عمومی و عمیق بشر، اعتقاد به چشم زخم است که در فرهنگ ملل سابقه ای دیرینه دارد. اسناد به دست آمده از نقاشی های انسانهای نخستین در درون غارها، سنگ نوشته ها و آثار مکتوب قرون وسطی، اوراد و سنگهای فراوان دفع چشم زخم، حکایتگر و تایید کننده رواج این اعتقاد در بین اقوام و ملل گوناگون در قرون و اعصار مختلف است. نگارندگان در این مقاله درصدد هستند به این سؤال پاسخ دهند که چشم زخم به منزله یکی از باورهای فرهنگی باستانی و قدیمی مردم ما، آیا در بین سایر اقوام وملل جهان نیز از دیرباز رواج داشته است یا نه؟ و درصورت رایج بودن آیا منابع دینی و اعتقادی آن را تایید کرده اند یا خیر؟ بنابر این نگارندگان در این مقاله برای دست یابی به پاسخ این پرسش، به بررسی این باور در میان اقوام باستانی و ادیان مهم جهان پرداخته اند ونشان داده اند که گذشته از رواج باور چشم زخم آن در بین همه اقوام و ملل جهان، منابع متعدد دینی و از جمله منابع اسلامی نیز آن را تایید کرده اند.