استدلال جنگ و نظام جهانی

هدف این مقاله بکارگیری «دیالکتیک عصبیت» ابن خلدون برای تبیین سرشت رابطه جنگ با نظام جهانی در عصر مدرن با ابتناء به مشاهدات «تغییرات کلان-ساختار تاریخی» است. بحث اصلی این مقاله این است که تغییرات کلان، مشخصا تغییر در «نظم جهانی»، رابطه ای دیالکتیکی با جنگ داشته است. تاریخ نگاری شاخص ابن خلدون امکان تحلیل چگونگی رابطه جنگ با توزیع قدرت و تغییر در این توزیع قدرت در سطح جهانی را در اختیار می گذارد. «علم عمران» وی ظرفیت تبیینی بالائی برای توضیح نسبت جنگ با نظم جهانی دارد. در این مقاله تلاش شده است که با استفاده از این نظریه، اهمیت تاریخی و ساختاری جنگ برای شکل گیری و از پاشیدن نظامهای جهانی از قرن شانزده میلادی به این سو در چارچوب مفهومی که در علم عمران ابن خلدون نهفته است، نشان داده شود.