تاثیر روش های آبیاری بارانی و جویچه ای بر جمعیت آفات مکنده، عملکرد سیب زمینی

این تحقیق با هدف مقایسه اثرات سیستم های آبیاری بارانی و جویچه ای بر جمعیت آفات مکنده، عملکرد سیب زمینی و مقدار آب مصرفی در قالب طرحی در منطقه همدان انجام شد. نتایج نشان داد تراکم جمعیت آفت تریپس در سیستم آبیاری بارانی کمتر از سیستم آبیاری جویچه ای بود. همچنین آبیاری بارانی ضمن کاهش جمعیت زنجرک ها، کنه دونقطه ای را به طور کامل از سطح مزرعه حذف نماید. نتایج بررسی اثر سیستم های آبیاری روی روند رشد اندام هوایی نشان داد که وزن تر اندام هوایی محصول سیب زمینی در سیستم آبیاری بارانی به طور چشم گیری بیش از آبیاری جویچه ای است. این امر می تواند دلیلی بر سلامتی بوته ها به خاطر کاهش آفات، کاهش سموم مصرفی و قابلیت دسترسی بهتر گیاه به آب و مواد غذایی به واسطه نوع سیستم آبیاری باشد. روند رشد و ذخیره سازی در ساقه های زیرزمینی تا 100 روز پس از کاشت در آبیاری جویچه ای بیش از آبیاری بارانی بود. با کاهش رشد اندام هوایی در آبیاری بارانی، رشد ساقه های زیرزمینی به دلیل تامین آب، مواد غذایی کافی و ذخیره سازی آن در غده ها از رشد ساق های زیرزمینی محصول تحت پوشش آبیاری جویچه ای پیشی گرفت. برداشت همزمان محصول در هر دو روش آبیاری نشان داد عملکرد محصول در آبیاری جویچه ای 04/12 درصد بیشتر از آبیاری بارانی است. علت این امر می تواند ناشی از طولانی شدن رشد رویشی محصول در آبیاری بارانی بواسطه میکروکلیمای ایجاد شده باشد. نتایج کلی در خصوص مقدار آب مصرفی در هر دو سیستم آبیاری حاکی از کاهش 70/50 درصدی آب در سیستم بارانی است. سیستم آبیاری بارانی ضمن حذف مبارزه شیمیایی علیه آفت کنه دونقطه ای و کاهش سایر آفات به عنوان راهکاری تلفیقی در کنترل جمعیت آفات عمل می کند. از طرفی سیستم آبیاری بارانی با کاهش مقدار آب مصرفی و برداشت کمتر منابع آب زیرزمینی به واسطه افزایش راندمان آبیاری و کاستن از مبارزه شیمیایی علیه آفات توانسته است با کم کردن هزینه های تولید، ضرر کمتری را متوجه محیط زیست نماید.