بررسی حضور مالاسزیا در ضایعات آکنه ایی بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان بوعلی ساری و ارزیابی سطح حساسیت دارویی گونه های جدا

مالاسزیا از عوامل اتیولوژیک بیماری های پوستی از جمله آکنه و پاتوژن فرصت طلب در عفونت های مهاجم می باشد. با توجه به عدم وجود مطالعه ایی در این زمینه در استان و مطالعات اندک در کشور، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع آکنه ناشی از مالاسزیا و همچنین سطح حساسیت دارویی گونه های جدا شده انجام شد.
در این مطالعه تعداد 122 بیمار (66 زن و 56 مرد) مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها از محتویات داخل آکنه تهیه شد. آزمایش میکروسکوپی نمونه ها با KÔH + کالکوفلوئور وایت انجام شد. جهت کشت نمونه ها از محیط لیمینگ نوتمن استفاده گردید. گونه های جداشده به کمک ویژگی های مورفولوژی و فیزیولوژیکی شناسایی شده و با روش مولکولی نیز تایید شدند. تست حساسیت دارویی به روش براث میکرودایلوشن و با استفاده از داروهای کتوکونازول، کلوتریمازول و میکونازول انجام شد. میزان حداقل غلظت مهار کنندگی (Minimal inhibitory concentration: MÏÇ) و حداقل غلظت کشندگی (Minimal fungicidal concentration: MFÇ) برای هر سه دارو به صورت جداگانه تعیین گردید.
در آزمایش مستقیم میکروسکوپی در60 نمونه (2/49 درصد)، سلول های مخمری دیده شد. کشت محتویات داخل آکنه در 23 مورد از نظر رشد قارچی مثبت شد. مالاسزیا فورفور در 3 مورد (5/2 درصد) تشخیص داده شد. بقیه موارد مثبت رشد قارچی مربوط به جنس کاندیدا بود. MÏÇ داروی کتوکونازول در محدوده μg/ml 2-03/0، داروی کلوتریمازول در محدوده μg/ml16-4 و داروی میکونازول در محدوده μg/ml16-2 تعیین شد. همچنین MFÇ داروی کتوکونازول در محدوده μg/ml 2-03/0، داروی کلوتریمازول در محدوده μg/ml 16-8 و داروی میکونازول در محدوده μg/ml 16-4 تعیین شد.
با توجه به جداسازی قابل توجه کاندیدا در ضایعات آکنه در مطالعه حاضر تشخیص های افتراقی دقیق بر پایه کشت نمونه ها تاکید می شود. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که کتوکونازول موثرترین ایمیدازول در برابر ایزوله های مالاسزیا فورفور تست شده می باشد.