بررسی نتایج امتحانات (OSCE) Examination Objective Structured Clinical، ارزشیابی آموزشی درون گروهی و امتحان ارتقای دستیاران جراحی اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 1387-1388

ابزارهای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی در رشته های جراحی همواره مورد توجه بوده است. این سوال که کدامیک از این روش های اندازه گیری توانایی بالاتری برای پوشش دادن مطلوب تر اهداف آموزشی در گروه های جراحی را دارند نکته ایی است که کمتر به آن پرداخته شده. در این بررسی سعی شده تا نتایج سه آزمون OSCE، ارزشیابی آموزشی درون گروهی و امتحان ارتقای دستیاران جراحی اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 1387-1388 مورد ارزیابی قرار گیرد.
در یک مطالعه گذشته نگر و مقطعی، نتایج امتحانات OSCE، آزمون ارتقای سالیانه و آزمون درون گروهی گروه جراحی اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد بررسی قرار گرفت و نمرات کسب شده از هر سه آزمون استخراج و مورد تحلیل آماری قرار گرفت. از 18 دستیار، نمرات 15 نفر در سال های تحصیلی اول تا چهارم بررسی شد.
نتایج سه آزمون نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات در آزمون هاOSCE با ارزیابی درون گروهی و امتحان ارتقای سالیانه دستیاران وجود دارد این تفاوت برای نتایج ارزیابی درون گروهی با دو امتحان دیگر معنادار (000/0p=) ولی برای ارزیابی امتحانات ارتقای سالیانه و OSCE تفاوت معناداری نشان نمی دهد (21/0p=). همچنین نمرات دستیاران سال بالا در آزمون های ارتقا و، OSCE به هم نزدیک و Mean Rank نزدیک به یکدیگر داشته ولی تفاوت قابل توجه با نتایج ارزیابی درون گروهی داشتند.
اگرچه امتحان ارتقا که به صورت MCQ برگزار می شود حوزه شناختی و توانایی های علمی دستیاران را می سنجد و امتحان OSCE اساسا قابلیت های روانی-حرکتی را ارزیابی می کند، ولی نحوه صحیح انجام امتحان ارتقابه روش MCQ بر نتایج به دست آمده تاثیرگذار است. برگزاری آزمون ارتقا به صورت متمرکز، هدایت صحیح مرکز توسعه آموزش پزشکی، مشارکت کلیه اساتید در طراحی سوالات، توزیع متناسب سوالات از کلیه مراجع، استفاده از جدول دو بعدی جهت طرح سوالات وبررسی کیفی آن، رعایت اصول طراحی سوال و استفاده از بیش از 70 درصد سوالات در تاکسونومی دو یا سه از عوامل موثر بر نزدیک شدن این آزمون به آزمون های استاندارد و قابل قبول در ارزیابی پیشرفت تحصیلی و متمایز کردن دستیاران سال بالاتر است.