نظام اخلاقی از منظر قرآن کریم

نظام های اخلاقی غالبا برای تامین سعادت انسان و لذت بخشی به زندگی او تعریف می شوند؛ گرچه برخی با به چالش کشیدن غایت انگاری، وظیفه گرایی را شعار خود می دانند و به نتیجه نظام اخلاقی خود نمی اندیشند.
این پژوهش، نظام اخلاقی قرآن کریم را از حیث غایت مداری یا وظیفه گرایی، اتکای بر عقل و اطلاق یا وابستگی به جعل ناشی از اراده الاهی بررسی می کند و این نظام را بر مشخصات مؤلفه های نظام اخلاقی برتر تطبیق می دهد. نسبت گزاره های اخلاقی را با عقل، فطرت، وحی، جهان بینی و عقائد انسان ها مشخص می کند و دیدگاه اسلام را در مورد مسئله مهم نسبیت در اخلاق روشن می سازد و در پایان نمونه ای از نظام اخلاقی مورد نظر قرآن کریم را با توجه به آیات ارائه می دهد.