باور به نیایش در زنان باردار

معنویت یک روش انطباق و سازگاری با شرایط بحرانی است. نیایش یکی از راهکارهای مهم برای کاهش تنش؛ استرس و اضطراب می باشد و موجب سازگاری فرد با شرایط سخت می شود. هدف از این پژوهش بررسی باورهای زنان باردار در مورد نیایش می باشد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 400 زن باردار بستری جهت زایمان انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل حاملگی اول، جنین زنده و داشتن سواد خواندن و نوشتن بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد شده اعتقادات مذهبی حاوی سه دسته سؤال مربوط به فعالیت های مربوط به نیایش، تجربه و نگرش نسبت به نیایش بود. از اعتبار محتوی و ضریب آلفا کرونباخ برای تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار Spss و آزمون های آمار توصیفی و همبستگی پیرسون استفاده شد.
بطور میانگین زنان مورد بررسی 7/84 درصد نمره کل مربوط به نگرش نسبت به نیایش؛ 70 درصد نمره کل مربوط به تجربه و 73 درصد نمره کل مربوط به فعایت های مربوط به نیایش و در مجموع 77 درصد نمره کل پرسشنامه را بدست آوردند. بین فعالیت های مربوط به نیایش با سن زنان (008/0 P<)، تجربه نیایش با سن و تحصیلات زنان (04/0 P<) و نگرش نسبت به نیایش با تحصیلات زنان همبستگی مثبتی بدست آمد(001/0 P<).
نیایش یک روش مورد توجه زنان باردار برای انطباق با شرایط استرس زای حاملگی و زایمان است و با افزایش سن و تحصیلات زنان باردار گرایش به آن افزایش می یابد.