تاثیر بواسیزوماب بر ناخنک عودکرده

بیماری ناخنک ناشی از نوعی فرآیند رگ زایی است و داروی بواسیزوماب (آواستین) علیه تمامی انواع VEGF ها عمل کرده و باعث توقف رگ زایی می شود. با توجه به خاصیت ضدرگ زایی داروی آواستین و درصد بالای عود ناخنک به دنبال جراحی به عنوان روش درمان اصلی، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر این دارو بر ناخنک عودشده انجام شد.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی روی 17 بیمار مبتلا به ناخنک عودشده که در فاصله بین آبان سال 1387 تا اسفند همان سال به درمانگاه چشم یکی از بیمارستان های نظامی شهر تهران مراجعه کرده بودند و به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند، انجام شد. در بدو مطالعه میزان رفرکشن، آستیگماتیسم، رگ زایی و اندازه ناخنک اندازه گیری شد و علایم بالینی بیماران ثبت شد. پس از تزریق یک دوز 25/1 میلی گرم از داروی آواستین به بستر ناخنک، علایم بالینی، آستیگماتیسم، رگ زایی و اندازه ناخنک یک هفته، یک ماه و سه ماه بعد ارزیابی شد. داده ها با نرم افزار SPSS 11.5 به کمک آزمون های ویلکاکسون و مجذور کای تحلیل شد.
خارش چشم (04/0= p) و میزان رگ زایی ناخنک (001/0= p) به طور معنی داری کاهش یافت. در بررسی میزان آستیگماتیسم، اندازه ناخنک و میزان رفرکشن چشم بیماران اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (05/0 به نظر می رسد استفاده از آواستین روی خارش چشم و رگ زایی ناخنک تاثیر زیادی دارد، ولی روی سایر علایم تاثیر کمتری می گذارد. قضاوت در مورد تاثیر آواستین بر ناخنک عودشده، مستلزم مطالعات بیشتر است.