تاثیر تمرینات ورزشی هوازی بر نشانگرهای متابولیزم استخوان در زنان میانسال

شواهد تجربی نشان دهنده آثار مثبت فعالیت بدنی بر توده اسکلتی است. مطالعات صورت گرفته نشان می دهند که مارکرهای بیوشیمیایی تغییرات دینامیکی در عملکرد استخوان را ارزیابی و میزان پاسخ متابولیزم استخوان به فعالیت بدنی را تعیین می کنند. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر 6 ماه تمرین ورزشی هوازی بر نشانگرهای متابولیسم استخوان در زنان میانسال بود.
این تحقیق نیمه تجربی در سال 1388 انجام شد. آزمودنی ها 19 نفر از کارکنان زن میانسال دانشگاه فردوسی مشهد بودند که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل تمرینات هوازی (استقامتی) به مدت 6 ماه و در هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه و با شدت 55 تا 65% ضربان قلب ذخیره بود. برای بررسی متغیرهای بیوشیمیایی، نمونه های خونی در دو مرحله یعنی 48 ساعت پیش از شروع تمرینات و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه 6 ماه تمرین جمع آوری شد. برای اندازه گیری پاراتورمون، روش الایزا مورد استفاده قرار گرفت. کلسیم و آلکالین فسفاتاز با اتوآنالایز اندازه گیری شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون t مستقل به کمک نرم افزار SPSS 16 استفاده شد.
نتایج عدم تغییر معنی دار در سطوح نشانگرهای پاراتورمون، کلسیم و آلکالین فسفاتاز را در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد.
6 ماه تمرین ورزشی هوازی با شدت 55 تا 65% ضربان قلب ذخیره، تغییر معنی داری در نشانگرهای پاراتورمون، کلسیم و آلکالین فسفاتاز در زنان میانسال ایجاد نمی کند.