مقایسه الگوهای راهبردهای پلیس سنتی و نوین در پیشگیری از جرم

این مقاله در نظر دارد الگوهای مختلف پلیسی در رابطه با پیشگیری از جرم در کشورها را معرفی نموده و راهبردهای متفاوتی که در این زمینه بین این الگوهای مختلف موجود است را بازگو نماید. در مجموع می توان الگوهای مختلف پلیسی را به دو دسته سنتی و نوین طبقه بندی نمود. در حالیکه الگوی پلیس سنتی از دیرباز تاکنون بر فعالیت سازمان های پلیس کشورهای مختلف دنیا حاکم بوده است، اما در مقابل، الگوهای مختلف پلیس نوین شامل 1) الگوی پلیس جامعه محور 2) الگوی پلیس مناطق جرم خیز 3) الگوی پلیس مبتنی بر حل مساله از دهه آخر قرن نوزدهم مورد توجه برخی سازمان های پلیس و با هدف بهبود عملکرد این سازمان ها در پیشگیری و کنترل جرایم قرار گرفته است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که بین راهبردهای موجود و مورد استفاده در هریک از این چهار الگوی پلیسی اعم از سنتی و نوین تفاوت های زیادی وجود دارد که می توان آنها را بدین شرح خلاصه نمود: راهبردهایی همچون افزایش تعداد ایستگاه های پلیس، گشت زنی تصادفی در تمام مناطق، واکنش سریع به درخواست کمک شهروندان، تحقیقات پلیس در منطقه، دستگیری مرتکبان جرایم و اجرای دقیق قوانین از جمله اقدامات و راهبردهای مربوط به الگوی پلیسی سنتی است. اما راهبردهای اصلی الگوی پلیس جامعه محور شامل گسترش سطح تعاملی پلیس با مردم، جلب مشارکت تمامی بخش های جامعه در اجرای ماموریت های پلیس و لزوم بهبود رفتار ماموران پلیس با مردم می باشد. این در حالی است که الگوی پلیس، متمرکز بر مناطق جرم خیز، بر این امر تاکید دارد که پلیس باید ابتدا مناطق خاص حوزه استحفاظی خود که جرم در آنها بیشتر رخ می دهد را شناسایی کند و سپس منابع خود را به آن نقاط اختصاص دهد تا بتواند جرم را کنترل و از وقوع آن پیشگیری کند و بر این اساس راهبردهای خود را شامل افزایش گشت های انتظامی در نقاط جرم خیز، تمرکز بر مجرمین شرور و تمرکز بر مجرمین سابقه دار می داند. بالاخره الگوی پلیس مساله محور بر لزوم شناسایی دقیق و همه جانبه موضوع و سپس اقدام متناسب با ابعاد کمی و کیفی موضوع به عنوان دو راهبرد اصلی در امر پیشگیری و کنترل جرم در جامعه توجه دارد.