بررسی وضعیت بازنگری تعاریف و واژگان بخش تعاون با رویکرد بهنگام سازی و بومی سازی از دیدگاه متخصصان

در دنیای جدید، زبان به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای ارتباط بشری، از پیچیدگی خاصی برخودار شده است و روز به روز در رشته های گوناگون علمی و حوزه های مختلف اجرایی تخصصی تر می شود. با توجه به شرایط و اولویتهای برنامه ای کشور و اهمیت یابی بخش تعاون در برنامه ریزی های کلان و همچنین توسعه علمی رشته مطالعات تعاون در دانشگاه های گوناگون داخلی، توجه به بازنگری تعاریف و واژگان بخش تعاون با رویکرد بهنگام سازی و بومی سازی اهمیت ویژه ای یافته که این مهم در قالب طرحی در وزارت تعاون دنبال شده است. براساس اقدامات انجام گرفته، پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه های متخصصان بخش تعاون در خصوص میزان مناسب بودن واژگان بازنگری شده، تهیه و اجرا شده است. روش تحقیق، توصیفی و همبستگی- همخوانی بوده و جامعه آماری تحقیق حاضر نیز شامل صاحب نظران درون وزارتخانه تعاون، صاحب نظران دانشگاهی در حوزه های ششگانه (برنامه ریزی، آموزش و ترویج، جغرافیا، جامعه شناسی و مدیریت، اقتصاد و حقوق) در سطح دانشگاه های شهر تهران، همکاران اتاق فکرهای چندگانه وزارتخانه، اعضای هیئت علمی دانشگاه های دارای گروه های تعاون سراسر کشور و نظایر آن بوده است. نتایج تحقیق نشان داده است که کلیه واژگان پیشنهادی از نظر متخصصان فعال در گروه های چندگانه پذیرفتنی و تعاریف آنها مناسب است. همچنین حجم واژگان نیازمند بومی سازی، بیشتر از حجم واژگان نیازمند بهنگام سازی است ولی بین آنها از نظر سطح مناسب بودن تعاریف ارائه شده، تفاوت معناداری وجود ندارد. به رغم بالابودن (مناسب بودن) سطح دیدگاه های متخصصان پاسخگو، ملاحظه می شود که بین این دیدگاه ها در گروه های چندگانه تفاوت معناداری وجود دارد.