رویکردی شناختی به لفظ گرایی در نابینایان مادرزاد

هدف مقاله حاضر پرداختن به معرفی یک زبان شفاهی مجازی در نابینایان مادرزاد (Congenital blind) است. محققین مختلف در پژوهشهای خود، این زبان شفاهی یا زبان دیداری را لفظ گرایی (Verbalism) نامیده اند. افراد نابینا دارای زبان شفاهی غیر واقعی هستند، به عبارت دیگر آنها در گفتار خود از کلمات و عباراتی استفاده می کنند که ظاهرا با تجربه های حسی شان هماهنگ نیست. و این واژه ها منعکس کننده تجربه های بینایی است. پس از روشن شدن مفهوم لفظ گرایی به تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نمونه های تحقیق پرداخته خواهد شد. نابینایان از چه نوع واژه هایی در لفظ گرایی استفاده می کنند؟ آیا می توان مرزی بین عناصر لفظ گرایی قائل شد؟ این مقاله حاصل بررسی این رفتارزبانی در نابینایان مادرزاد می باشد. برای انجام این پژوهش از تکنیکهایی چون مصاحبه، مشاهده و توصیف مفاهیم عینی با مشارکت نابینایان مادرزاد اقدام به جمع آوری داده شد. پس از بررسی پیکره داده های مکتوب و شفاهی، مشخص شد که عمده ترین واژه های به کار گرفته شده در لفظ گرایی توسط نابینایان، واژه های دیداری(Visual words) افعال دیداری(Visual verbs) و رنگها(colors) می باشند. و نهایتا به بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها در لفظ گرایی پرداخته خواهد شد.