بررسی تجربه میراگر مایعی (TLD) جهت کاربرد در سازه ها

میراگر مایعی تنظیم شده یاTLD یکی از روش های کنترل غیر فعال در سازه است که از اواسط دهه 1980 میلادی برای کنترل ارتعاشات سازه های مهندسی عمران به کار گرفته شده است. سیستم TLD از یک یا چند مخزن حاوی مایعی که عمدتا آب می باشد تشکیل می شود که این ظرف ها در قسمت بالای سازه نصب شده و از تلاطم آب در این ظرف ها برای کاهش نوسانات سازه استفاده می شود. در این مقاله به نحوه ساخت میز لرزه ای حاوی سیستم TLD پرداخته و نتایج آزمایش تجربی تحت فرکانس های القائی مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج این بررسی نشان می دهد که وقتی نسبت فرکانس (نسبت فرکانس القائی به فرکانس طبیعی مخزن) به عدد 1 نزدیک است سیستم TLD می تواند بهترین کارائی را در مستهلک کردن انرژی و افزودن بر میرائی سازه داشته باشد. و همچنین نتایج در این سری از آزمایشات تجربی تطابق بسیار خوبی با رفتار مدل خطی تئوری هاوزنر دارد.