آثار تربیتی اعتقاد به معاد

معاد و توحید، دو رکن اصلی اعتقادی در ادیان الهی اند و اعتقاد به این دو، خط فاصل فرهنگ خداپرستان و مادی ها شمرده می شود. قرآن کریم پس از ایمان به خدا، از ایمان به آخرت سخن می گوید و انکار معاد را عین گمراهی می داند و منکران آن به عذاب دردناک تهدید می کند.
اعتقاد به معاد تقریبا با تمامی موضوع ها و مسائل مطرح در حوزه های دینی، فرهنگی، انسانی، اقتصادی و اجتماعی ارتباط و در آنها تاثیر دارد. از مهم ترین ثمره های تربیتی اعتقاد به معاد، استوارسازی سلوک انسان در این جهان، معنابخشی به زندگی و رهابخشی از پوچ گرایی است. در سایه باور به معاد، عمل به تکالیف الهی آسان می شود، چنین اعتقادی، ضامن اجرای تمام قوانین الهی و انگیزه اصلی تهذیب نفوس می باشد. در این مقاله مهم ترین آثار تربیتی اعتقاد به معاد از نگاه قرآن و متون اسلامی ارائه می گردد.