بررسی کیفیت مراقبت از دسترسی های عروقی بیماران تحت درمان با همودیالیز

با توجه به فقدان مطالعه در زمینه ی نحوه ی مراقبت از دسترسی های عروقی بیماران تحت درمان با همودیالیز و نقش آن در طول عمر دسترسی های عروقی، این پژوهش با هدف بررسی کیفیت مراقبت از دسترسی های عروقی بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد.
مطالعه به صورت مقطعی بر روی 85 بیمار مبتلا به ESRD که در نیمه ی اول سال 1389 برای انجام همودیالیز مزمن به بیمارستان حضرت علی اصغر اصفهان مراجعه کرده اند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه ی مشخصات فردی و چک لیست مربوط به تکنیک های مراقبتی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t و آمار توصیفی و نرم افزار SPSS17 انجام شد.
در مجموع 36 زن و 49 مرد با متوسط مدت همودیالیز 94/44 ± 44/46 ماه بررسی شدند که 25 نفر از آن ها از طریق کاتتر ساب کلاوین و شصت نفر از طریق فیستول شریانی وریدی، تحت همودیالیز قرار می گرفتند. کیفیت کلی مراقبت از راه دسترسی عروقی در 2/41 درصد موارد در حد متوسط قرار داشت. انتخاب مناسب دور دستگاه در شروع دیالیز، پرایم کامل صافی و ست ها، بستن سر کاتتر شریانی در حین جداکردن بیمار از دستگاه و (خودداری از) سوزن زدن در محل آنوریسم، از بیشترین مواردی است که در حین مراقبت رعایت نشده است.
کیفیت کلی مراقبت از محل دسترسی عروقی، در مجموع در حد متوسط قرار داشته است. بنابراین، ضرورت توجه بیشتر به آموزش مداوم حرفه ی پرستاری و ایجاد پروتکل استاندارد مراقبتی برای بهبود تکنیک های مراقبتی توصیه می شود.