نگرشی نو بر حکم فقهی

تنظیم خانواده از مسائلی است که از دیرباز در محافل فقهی مطرح بوده و درباره ی حکم شرعی آن، نظریه های مختلفی ارائه شده است. گرچه بیشتر فقها با اصل تنظیم خانواده مخالفتی نفرموده اند، اما روش های مختلف اجرای آن می تواند احکام فقهی متفاوتی داشته باشد.
در این نوشتار به بررسی حکم فقهی روش های مانع از انعقاد پرداخته می شود و در این زمینه، ابتدا روش های گوناگون فیزیکی، هورمونی، شیمیایی و متفرقه و مکانیسم عمل هر یک از آنها از دیدگاه کارشناسان مربوطه بررسی می شود و در ادامه حکم فقهی «روش عزل» را که در کتاب های روایی و فقهی عمدتا بدان می پردازند، بررسی می شود، سپس از حکم به اباحه و جواز این روش که از سوی بیشتری فقها و دانشمندان اسلامی، مورد پذیرش است، این نتیجه بر می آید که استفاده از روش های دیگری هم که مانع از انعقاد نطفه می گردند، فی حد نفسه مانع شرعی ندارد. مگر آنکه برخی عوارض و پیامدها، سبب حرمت استفاده از پاره ای از آن گردد.