مطالعه مدل آزمایشگاهی و ارائه روابط جدید جهت تعیین میزان پایین آمدگی امواج نامنظم از موج شکن های شکل پذیر

در این تحقیق تاثیر امواج نامنظم دریا بر میزان پایین آمدگی امواج از موج شکن های توده سنگی شکل پذیر مورد بررسی قرار گرفته است. موج شکن شکل پذیر، نوعی موج شکن است که نیم رخ اولیه آن در اثر برخورد امواج تغییر شکل پیدا می کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش مدل آزمایشگاهی در فلوم موج انجام شده است. امواج تابیده شده به مدل مقطع موج شکن، نامنظم با طیف انرژی جانسواپ بوده است. محدوده ارتفاعات موج 4 تا 14 سانتی متر و پریودهای میانگین 9/0 تا 7/1 ثانیه در آزمایشگاه درنظر گرفته شده اند. جهت اجرای مصالح لایه آرمور، از سنگ با دانه بندی های به ترتیب 82/1، 44/1 و 14/1=Dn85A/Dn15A و محدوده شاخص نفوذپذیری مصالح سازه 10 و 10 1 استفاده شده است. برای بررسی تاثیر شیب سازه، شیب های 25/1:1،1:2و5/1:2 با مقیاس1:50 مورد آزمایش قرار گرفته اند و به منظور بررسی اثر مقیاس، چند آزمون شاخص با مقیاس 1:30 تکرار شده است. تعداد امواج تابیده شده به مدل سازه از 1000 تا 6000 موج در نظر گرفته شده و مجموعا تعداد 120 آزمایش انجام شده است. نتایج آزمایشگاهی به صورت نمودارها و روابط میزان پایین آمدگی 2% و 10% و عمده ارائه و به کمک روش های رگرسیونی خطی چندگانه، فرمولهای جدیدی به داده های آزمایشگاهی برازش داده شده است، که در این مقاله ارائه می گردد.