گونه شناسی نظریه های پیروی

«پیروی» مفهومی است که مستلزم وجود «رهبری» است. به عبارت دیگر این دو لازم و ملزوم یکدیگرند. موضوع پیروی اولا در ادبیات مدیریت، عمر چندانی ندارد؛ ثانیا در مجامع علمی داخل کشور، بسیار کم مطرح شده است. کلی (1988) و چالف (1955) از نخستین کسانی اند که بحث پیروی را به طور مستقل از رهبری، مطرح و ادعا کرده اند که «رهبری»، دیگر نمی تواند بدون پیروان و یا دادن نقشی کم به آنان، مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین هدف این تحقیق، شناخت و بررسی ومقایسه ی الگو های پیروی در زمینه ی مدیریت و رهبری سازمانی است. به عبارتی دقیق تر، هدف این مقاله ضمن بررسی ابعاد و مختصات پیروی در نظریه های مورد نظر، رسیدن به الگوی مطلوب و ارائه ی آن به مدیران و رهبران سازمان ها و محققان مدیریت است. پیروی، در ادبیات مدیریت و رهبری در کشور ما کم تر مورد توجه قرار گرفته است؛ پرسش این تحقیق این است که آیا این وضعیت در جاهای دیگر همین طور است یا خیر. نتیجه ی بررسی اجمالی محقق، در موضوع پیروی، نشان می دهد که از چندین دهه ی قبل تاکنون صاحب نظران زیادی به این موضوع پرداخته اند. امروزه توجه به پیروی اگر بیش تر از توجه به رهبری نباشد، کم تر نیست. این مقاله با بررسی نگرش پارادایمی، نظریه ی مرتبط با پیروی و سرانجام، الگویی از پیروی، تحلیل و مقایسه ای ازآن ها به عمل آورده است.