اثر کیفیت آب آبیاری بر عملکرد و برخی اجزای عملکرد گرمک به روش آبیاری قطره ای

امروزه با توجه به اهمیت آب و کمبود منابع آب در کشور، استفاده از منابع موجود به صورت صحیح و کاربرد آبهای نامتعارف یکی از مهمترین راه کارها در بخش کشاورزی می باشد. با استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار و اعمال مدیریت صحیح آن ها در مناطق با آبهای نامتعارف می توان گام موثری در افزایش تولید محصولات کشاورزی و صرفه جویی در ذخایر آبی نمود. به منظور بررسی اثر شوری آب آبیاری بر روی گیاه گرمک با روش آبیاری قطره ای آزمایشی طی دو سال زراعی، در ایستگاه تحقیقات زهکشی و اصلاح اراضی رودشت اصفهان با سه سطح شوری آب آبیاری: 2، 5 و 3/8 دسی زیمنس بر متر در سه تکرار و به صورت بلوکهای کامل تصادفی اجراء گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که افزایش شوری آب آبیاری موجب کاهش معنی دار عملکرد میوه تازه، عملکرد در واحد سطح، تعداد میوه و میانگین وزن میوه شد. میانگین عملکرد در واحد سطح با افزایش شوری آب آبیاری به ترتیب 2/45، 2/40 و 9/33 تن در هکتار بود. میزان کاهش عملکرد میوه در تیمارهای شوری آب آبیاری 5 و 3/8 دسی زیمنس بر متر نسبت به تیمار 2 دسی زیمنس بر متر بترتیب 1/11 و 25 درصد بود. آستانه تحمل به شوری عصاره اشباع خاک برای گیاه گرمک با روش آبیاری قطره ای 3/2 دسی زیمنس بر متر برآورد گردید. همچنین درصد کاهش عملکرد به ازای افزایش هر واحد شوری عصاره اشباع خاک حدود 7/11 درصد بدست آمد.