روابط کارگزاران ایران و حکومت انگلیس در خلیج فارس

اروپاییان در قرن نوزدهم به علت پیشرفت های نظامی، اقتصادی و علمی بازیگران اصلی صحنه جهانی محسوب می شدند که انگلستان از جمله مهم ترین این قدرت ها بود. این کشور، همزمان با دوران قاجاریه در منطقه خلیج فارس از قدرت بسیار زیادی برخوردار بود و با اقدامات متعدد و تحمیل قراردادهای گوناگون، درصدد پیشبرد اهداف استعماری و افزایش قدرت خود در منطقه گردید. حسین قلی خان نظام السلطنه همزمان با این دوران و در فاصله سال های 1325- 1274ق./ 1907- 1856م.. در جنوب ایران و منطقه خلیج فارس از طرف دولت وقت، مامور حکومت شده بود. وی در مدت حکومت خود در منطقه خلیج فارس، بارها با انگلیسی ها درافتاده و با آنها رویاروی شد. نظام السلطنه به عنوان حاکم مناطق جنوب برای حفظ استقلال کشور، تلاش می کرد با محدودیت های تجاری و گمرکی و ناامن کردن حوزه های فعالیت انگلیسی ها کار آنان را با دشواری مواجه سازد. چنین به نظر می رسد که فعالیت های انجام گرفته به دست حسین قلی خان، از جمله فعالیت های سیاسی و اقتصادی وی ضمن آنکه باعث توسعه و پیشرفت منطقه و رونق کار تجار و بازرگانان شده است، مزاحمت هایی را برای انگلیسی ها فراهم آورده است. مقاله حاضر تلاش دارد به بررسی این موضوع بپردازد.