ارزیابی شاخص های آسایش دمایی و معماری همساز با اقلیم روانسر

توجه به اهداف عمده طراحی اقلیمی در هر منطقه آب و هوایی و پیش بینی مواردی در جهت تحقق بخشیدن به این اهداف موجب سازگاری و هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی و موجب صرفه جویی در مصرف انرژی و هویت یافتن معماری در هر اقلیم خواهد شد. هدف این پژوهش، ارزیابی شرایط دمایی شهر روانسر با استفاده از شاخص های آسایش دمایی «اوانز»، «ماهانی»، «اولگی» و «گیونی» است. در این پژوهش ابتدا ویژگی های عناصر اقلیمی مانند دما، باد، رطوبت و... در دوره آماری (1386-1368) تعیین شد. سپس براساس مدل های منطقه آسایش، شرایط گرمایی (سرد، گرم یا راحت) هر ماه مشخص شد. نتایج نشان داد که دمای هوای فضای بیرونی اغلب سردتر از فضای درونی ساختمان است و در دوره کوتاهی نیز گرم تر است. بنابر این جهت گیری ساختمان به سمت «جنوب شرق» با کشیدگی در جهت «شمال شرق»-«جنوب غرب» توصیه می شود. قرارگیری نورگیرها به سمت «جنوب شرق»، نفوذ نور خورشید را در شرایط سردتر پیش از ظهر در دوره سرد سال به درون ساختمان فراهم می سازد. وجود سایبان افقی بر بالای این نورگیرها با عمقی برابر 4/0 ارتفاع پنجره از ورود نور خورشید در روزهای گرم (اردیبهشت تا مرداد) جلوگیری می کند. در دوره سرد، این بناها در پناه بادهای غالب (شمال غربی) قرار می-گیرند. می توان با تعبیه بازشوهای رو به شمال غرب برای خنک کردن مساکن در دوره گرم سود جست.