تاثیر مصرف چهار ساله سولفات روی بر عملکرد و کیفیت پرتقال سانگین

آزمایش در این تحقیق به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و چهار تکرار بر روی درختان پرتقال سانگین با پایه نارنج به مدت 4 سال (81– 1378) در استان مازندران (ایستگاه مرکبات مهدشت ساری) انجام شد باغ مورد مطالعه دارای بافت لوم رسی، کربنات کلسیم معادل 5/2 درصد و روی قابل استفاده (با عصاره گیر DTPA) 4/2 میلی گرم در کیلوگرم بود. هر درخت به عنوان یک واحد آزمایشی در هر بلوک در نظر گرفته شد. تیمارهای این تحقیق شامل: 0T- شاهد (بدون کوددهی سولفات روی) 1 T- 50 گرم روی خالص به ازای هر درخت به صورت پخش سطحی 2T- 100 گرم روی خالص به ازای هر درخت به صورت پخش سطحی 3T- 200 گرم روی خالص به ازای هر درخت به صورت پخش سطحی 4T- 50 گرم روی خالص به ازای هر درخت به صورت نواری 5T- 100 گرم روی خالص به ازای هر درخت به صورت نواری 6T- 200 گرم روی خالص به ازای هر درخت به صورت نواری 7T- تغذیه برگی با غلظت 2 در هزار سولفات روی 8T- تغذیه برگی با غلظت 3 در هزار سولفات روی 9T- تغذیه برگی با غلظت 4 در هزار سولفات روی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که مصرف سولفات روی در کلیه تیمارها عملکرد میوه (05/0› a) و همچنین غلظت روی برگ (01/0› a) را به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین اثر روش های مختلف مصرف سولفات روی بر عملکرد و خواص کیفی پرتقال سانگین بررسی و گزارش شد.