دهقانان و فتوح اسلامی

دهقانان (دیهگانان) به عنوان نمایندگان طبقه متوسط در ایران پیش از اسلام، در تحولات درونی جامعه همواره حضوری فعال داشتند و خصوصا در عصر ساسانی به عنوان حلقه ارتباطی میان حکومت مرکزی، اشراف آریائی تبار، موبدان زرتشتی و توده مردم به شمار می رفتند. از آغاز فتوح اسلامی و سپس در طول سده های اول و دوم هجری نقش آنهادر تحولات ایران بارزتر گردید، به گونه ای که دهقانان، بخش عمده ای از تحولات اقتصادی و اجتماعی ایرانیان را در دوران اسلامی هدایت نمودند و وظیفه حفظ فرهنگ کهن ایرانی و انتقال آن را به نسل های آینده بر عهده گرفتند. دراین پژوهش به بررسی نقش دهقانان در فتوح اسلامی پرداخته شده است.