بررسی آب شستگی در اطراف تکیه گاه پل ها در حضور لایه سپری

در این تحقیق اثر لایه سپری بر آب شستگی موضعی اطراف تکیه گاه های نیم دایره و نیم بیضی مطالعه شده است. اهداف این تحقیق عبارت است از: مطالعه و شناخت توسعه آب شستگی آب زلال در لایه سپری در اطراف تکیه گاه پل ها، مطالعه و شناخت تاثیر شکل تکیه گاه ها بر آب شستگی واقع در لایه سپری و بررسی تاثیر پارامترهای فیزیکی مانند قطر ذرات سپر، قطر ذرات بستر و ضخامت لایه سپری بر روند و میزان آب شستگی در اطراف تکیه گاه در حضور لایه سپری با استفاده از مدل آزمایشگاهی. آزمایش ها در کانالی به طول 6/5 متر و عرض 30 سانتی متر و ارتفاع 40 سانتی متر انجام شده است. آزمایش ها برای دو نوع تکیه گاه به شکل نیم بیضی و نیم دایره به ابعاد3b/l= برای نیم بیضی (b عرض تکیه گاه و l پیش آمد گی تکیه گاه) و2b/l= برای نیم دایره انجام شده است. تکیه گاه ها در مقطعی از کانال به طول 1 متر که کف آن با دو لایه از رسوبهای یکنواخت (بستر و سپر) پوشانده شده، قرار گرفته و قطرهای مختلف ذرات رسوب بستر و لایه سپری مورد آزمایش قرار گرفته است. بررسی ها نشان داد که با افزایش قطر ذرات بستر در حضور لایه سپری ثابت، عمق آب شستگی افزایش یافته و با افزایش قطر ذرات لایه سپری در حضور بستر ثابت، عمق آب شستگی کاهش می یابد. در ضخامت ثابت لایه سپری، با افزایش قطر ذرات بستر، عمق آب شستگی افزایش می یابد. در قطرهای کوچک بستر -که بیشتر تحت اثر حفاظتی لایه سپری قرار دارند- افزایش سرعت -تا زمانی که لایه سپر را تحت تاثیر قرار ندهد- سبب افزایش عمق لایه سپری ثانویه می شود. همچنین عمق آب شستگی در تکیه گاه نیم بیضی کمتر از تکیه گاه نیم دایره است