بررسی تاثیر اجرای شیوه تک گزینی بر تنوع گونه های درختی در جنگل های شمال ایران (مطالعه موردی: سری 1 ناو اسالم استان گیلان)

تاثیر شیوه تک گزینی بر تنوع زیستی جنگل های شمال ایران کمتر مورد مطالعه و شناسایی قرار گرفته است. در این تحقیق تاثیر شیوه تک گزینی بر تنوع گونه های درختی پس از گذشت 10 سال از اجرای این شیوه در سطح دو پارسل به مساحت های 52 و 53 هکتار در جنگل ناو اسالم مورد بررسی قرار گرفت. جمع آوری داده ها از طریق روش نمونه برداری تصادفی سیستماتیک با ابعاد 100 متر و پلات های دایره ای شکل 10 آری در ابتدا (1379) و انتهای (1389) دوره انجام گرفت. شاخص های تنوع گونه ای در هر قطعه نمونه محاسبه و میانگین آنها در دو نمونه برداری از طریق تجزیه واریانس و آزمون t مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که شاخص تنوع گونه ای در هر چهار مرحله تکاملی نهال، شل، خال و درخت در انتهای دوره نسبت به ابتدای دوره افزایش جزیی داشته اند، اما این افزایش ها از لحاظ آماری معنی دار نبودند. افزایش شاخص تنوع گونه ای در مراحل نهال و شل به علت افزایش شاخص غنای گونه ای آنها اما در مراحل خال و درخت در اثر افزایش شاخص یکنواختی آنها ایجاد شده بود. شاخص غنای گونه ای درختان کاهش یافته بود. همچنین ارزش اهمیت گونه ای درختان راش و ممرز کاهش و ارزش اهمیت گونه ای درختان پلت، شیردار و توسکا افزایش یافته بود. از نتایج به دست آمده می توان نتیجه گیری نمود که شیوه جنگل شناسی تک گزینی مناسب جنگل های منطقه مورد مطالعه است، اما وقتی می توان همراه با تولید چوب، تنوع گونه های درختان را نیز در آینده حفظ نمود که در هنگام نشانه گذاری درختان به شاخص غنای گونه ای و ارزش اهمیت گونه ها نیز توجه داشت.