بررسی اثرات عملیات پرورشی در توده مدیریت شده و توده شاهد (مطالعه موردی: قطعات 2 و 13 سری برنجستانک)

پرورش جنگل در حقیقت مهمترین قسمت فعالیت های جنگل شناسی کاربردی محسوب می شود و کلیه مسایل مربوط به تربیت و اصلاح ساختار توده های جنگلی را شامل می شود. با اجرای عملیات پرورشی مقاومت و پایداری درختان در برابر آسیب های طبیعی افزایش یافته و با ایجاد شرایط مناسب برای درختان باقیمانده، رشدقطری و ارتفاعی و در نتیجه تولید چوب آنها افزایش می یابد. در این تحقیق، ویژگی های کمی و کیفی گونه افراپلت در توده شاهد یا مدیریت نشده (قطعه 2) و توده مدیریت شده (قطعه 13) سری 2 برنجستانک مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مساحت هر قطعه 30 هکتار، روش آماربرداری سیستماتیک با نقطه شروع تصادفی، ابعاد شبکه 100 × 100 متر و مساحت هر پلات نمونه برداری 4 آر می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین تعداد در هکتار در توده شاهد، 1365 اصله و در توده مدیریت شده، 977 اصله می باشد. میانگین قطر درختان 45/13 سانتی متر در توده شاهد و 40/16 سانتی متر در توده مدیریت شده می باشد. میانگین حجم در هکتار 2/164 مترمکعب در توده شاهد و 5/188 مترمکعب در توده مدیریت شده است. ضریب پایداری توده شاهد 5/105 درصد و در توده مدیریت شده 4/99 درصد محاسبه گردید. آزمون های آماری نشان داد که بین میانگین پارامترهای کمی دو توده در سطح اعتماد 95% اختلاف معنی داری وجود دارد. از نظر کیفی، وضعیت کیفیت تنه، تقارن تاج، سلامت تاج و آشکوب بندی درختان موجود در قطعه مدیریت شده دارای شرایط بهتری نسبت به درختان توده شاهد می باشند.