مقایسه ی میزان کاهش مقادیر حداکثرحجم بازدمی در ثانیه ی اول ((FEV1و حداکثر جریان بازدمی (PEF) در گونه ی سرفه ای آسم (Cough Variant Asthma) در جریان تست متاکولین

آسم یکی از شایع ترین بیماری های مزمنی است که شیوع آن رو به افزایش است. گونه ی سرفه ای آسم (CVA) یک فرم نهفته ی آسم می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان کاهش مقادیر FEV1 و PEF در جریان تست متاکولین است.
در این مطالعه 120 بیمار (14 تا 65 سال) که با سرفه ی مزمن به درمانگاه ریه مراجعه نمودند و گرافی سینه و سینوس ها و اسپیرومتری نرمال داشتند و (علل دیگر سرفه مزمن را نداشتند)، وارد مطالعه شدند و تحت اسپیرومتری و پیک فلومتری در جریان تست متاکولین قرار گرفتندو FEV1و PEF بیماران ثبت شد.
از 120 بیمار تحت تست متاکولین، 47 نفر (2/39 درصد) مرد و 73 نفر (8/60 درصد) زن بودند. 33 نفر (5/27 درصد) از بیماران افت FEV1 بیشتر یا مساوی 20 درصد داشتند. 35 نفر (2/29 درصد) از بیماران افت PEFp بیشتر یامساوی 20 درصد داشتند. مقادیر افت FEV1 و PEFp با 49/0r= و 0001/0>P معنی دار بود که بعد از کنترل سن و جنس و شغل بیماران نیز این همبستگی معنی دار بود.
با توجه به ضریب همبستگی مناسب برای افت PEFpدر مقایسه با FEV1 پیشنهاد می گردد که به جای اسپیرومتری، از پیک فلومتری برای تشخیص CVA استفاده شود. برای افزایش حساسیت تشخیصی افت PEFp طبق نمودار ROC، افت PEFp بیشتر یا مساوی 5/15 درصد با حساسیت 79 درصد و اختصاصیت 69 درصد پیشنهاد می شود.