بررسی خصوصیات مولکولی و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس ارئوس مقاوم به متی سیلین در بیمارستان آموزشی شهید بهشتی کاشان

استافیلوکوکوس ارئوس مقاوم به متی سیلین شایع ترین عامل عفونت بیمارستانی و عامل مهم ابتلا و مرگ و میر در جهان است. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و ساب تایپ های SCCmec در سویه های استافیلوکوکوس ارئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) بود.
این مطالعه ی توصیفی بر روی 87 سویه ی MRSA جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان آموزشی شهید بهشتی کاشان در سال 1389 انجام پذیرفت. الگوی حساسیت و مقاومت نسبت به 10 آنتی بیوگرام با روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. ژن mecA و ژنوتیپ SCCmec با روش Multiplex PCR تعیین گردید.
از87 سویه ی MRSA بیشترین مقاومت نسبت به اریترومایسین، کلیندامایسین، کوتریموکسازول و تتراسایکلین مشاهده شد. حساس ترین آنتی بیوتیک آمیکاسین بود. همه سویه ها به بتالاکتام ها مقاوم بودند. همه سویه های MRSA حداقل به سه کلاس آنتی بیوتیکی مقاوم بودند. همه سویه ها به ونکومایسین حساس بودند. 3 سویه (4/3 درصد) دارای ژن SCCmec type I، 12 سویه (8/13 درصد) SCCmec typeII، 8 سویه (2/9 درصد) SCCmec type IVb، 4 سویه (6/4 درصد) SCCmec type IVd و 3 سویه (4/3 درصد) SCCmec typeV بودند. 57 سویه (5/65 درصد) قابل تایپینگ نبودند.
افزایش مقاومت به چند آنتی بیوتیک، زنگ خطری برای درمان عفونت های ناشی از MRSA می باشد. یافته های این مطالعه نشان داد که سویه های MRSA در بیمارستان ما تایپ های مختلفی از SCCmec را حمل می کنند. تایپ های SCCmec نوع II و IV غالب ترین تایپ ها بودند.