تحلیل روایت شناختی ویژگی های سبک تاریخ نگاری بیهقی در چارچوب نظریه هوش داستانی

هدف این پژوهش بررسی ویژگی های سبک تاریخ نگاری بیهقی در چارچوب نظریه هوش داستانی است. هوش داستانی (رندال، 1999) عبارت است از مجموعه توانایی های درک و بازتولید ساختارهای روایی. به عقیده پژوهشگران، می توان با استفاده از قابلیت تحلیلی این نظریه ویژگی های تاریخ نگاشتی تاریخ بیهقی را که تاکنون بررسی نشده است، مورد واکاوی قرار داد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که بیهقی با بهره گیری از توانایی های پیرنگ پردازی، شخصیت پردازی، روایت پردازی و ژانرپردازی، سال ها پیش از ارائه نظریات تاریخ تحلیلی توسط متفکران غربی، بسیاری از اصول مورد توجه آنان را به شکلی ماهرانه مد نظر داشته است. وی با تاثیر پذیری از فراروایت های فرهنگ ایرانی-اسلامی اثری منسجم و هماهنگ با دیگر مولفه های تمدن برآمده از این فرهنگ ایجاد کرده است. در پایان، ظرفیت های ساختاری مطالعات روایت شناختی در ایجاد پیوندهای تحلیلی میان ادبیات فارسی و اصول تاریخ نگاری علمی و بومی سازی نظریه های روایت شناختی مورد بحث قرار می گیرد.