بررسی تاثیر زمانی تزریق پادزهر عقرب همی اسکارپیوس لپتوروس در حیوانات آزمایشگاهی

عقرب همی اسکارپیوس به عنوان خطرناکترین عقرب در مناطق جنوب و جنوب غربی ایران شناخته شده است که باعث بیماری و مرگ در مصدومین بزرگسال و کودکان می گردد. تاثیر پادزهر عقرب در بازگرداندن ناهنجاری های ایجاد شده در اثر زهر این عقرب به عنوان یک سئوال اساسی مطرح شده است. در این بررسی سم عقرب مذکور به میزان 1500 میکروگرم بر هر کیلوگرم از وزن بدن به صورت زیر جلدی به دو گروه از خرگوشها تزریق شد. هر دو گروه 1 و 2 پادزهر عقرب را به میزان 5 میلی لیتر را از طریق داخل وریدی در زمانهای 1 و 3 ساعت بعد از تزریق زهر در یافت نمودند. الکتروکاردیوگرام تمام خرگوشها در طول بررسی ثبت شد. همچنین خون خرگوشها گروه 1 در زمانهای 1ساعت بعد از تزریق زهر و 3 و 24 ساعت بعد از تزریق پادزهر جهت اندازه گیری پارامترهای بیوشیمیایی جمع آوری گردید. از طرف دیگر در خرگوشهای گروه 2 خون آنها 3 ساعت بعد از تزریق زهر و همچنین 3 و 24 ساعت بعد از تزریق پادزهر جمع آوری گردید. سرم جدا شده مورد ارزیابی آنزیمهای ALT،AST، LDH، CPK، CK-MB and Urea، BUN & Creatinine قرار گرفتند. در گروه 1 خرگوشها، افزایش قابل ملاحظه ایی در میزان تمام پارامترها در زمان 3 ساعت بعد از تزریق زهر مشاهده شد که البته این افزایش تا 24 ساعت بعد از تزریق پادزهر به حالت نرمال برنگشت. از طرف دیگر تزریق زهر در خرگوشهای گروه 2 باعث افزایش قابل ملاحظه ایی در تمام پارامترها در ساعات 3 و 24 بعد از تزریق پادزهر گردید و نه تنها این افزایش یه حالت نرمال برنگشت بلکه افزایش تا 24 ساعت بعد از تزریق پادزهر نیز ادامه داشت. از طرف دیگر بررسی های الکتروکاردیوگرام در خرگوشهای گروه 1 نشان داد که تغییرات، قابل ملاحظه نبوده و فقط یک برادیکاردی مشاهده شد اما در گروه 2 تغییرات در ST elvation and sinus bradycardia مشاهده گردید که حاکی از صدمه به قلب می باشد. این بررسی ها نشان داد که تاثیر پادزهر در بازگرداندن ناهنجاری های حاصل از سیتوتوکسیسیته زهر همی اسکارپیوس لپتوروس وابسته به زمان تزریق است و بنابراین پیشنهاد می گردد مصدومین عقرب زده توسط همی اسکارپیوس لپتوروس باید پادزهر را در اولین فرصت دریافت نمایند و در صورت بروز علائم سیستمیک شانس بازگرد علائم به حالت نرمال بسیار ضعیف می باشد.