رابطه نگرانی و نقص در تعدیل هیجانی با سلامت‎روانی و کیفیت زندگی دانشجویان

در دهه های اخیر، تعدیل هیجانی و تاثیر آن بر رویارویی با مشکلات زندگی مورد توجه پژوهشگران و دانشمندان قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تعدیل هیجانی و نگرانی، با سلامت‎روانی و کیفیت زندگی بود.
نمونه مورد نظر شامل 193 نفر از دانشجویان دانشگاه امام خمینی قزوین بود که به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه‎ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی، مقیاس نقص در تعدیل هیجانی، پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه نگرانی استفاده شد. داده های بدست آمده با روش های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بررسی نتایج بدست آمده بیانگر رابطه معنادار میان نقص در تعدیل هیجانی و نگرانی با کیفیت زندگی و سلامت‎روانی بود. در میان مولفه های تعدیل هیجانی، مولفه پذیرش با سلامت‎روانی و کیفیت زندگی همبستگی مثبت و با مولفه وضوح، همبستگی منفی داشت. همچنین میان میزان نگرانی، با تمام مولفه های کیفیت زندگی و سلامت‎روانی (به جز مولفه های مربوط به‎عملکرد جسمانی) رابطه معنادار مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای نگرانی، پذیرش و وضوح قادر به پیش‎بینی واریانس کیفیت زندگی و سلامت‎روانی بودند.
توانایی تعدیل هیجان ها به ویژه در بعد پذیرش و وضوح می تواند سلامت‎روانی و کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین نگرانی تاثیر منفی بر سلامت‎روانی و کیفیت زندگی دارد.