مقایسه کارآیی برخی مدل های نفوذ آب به خاک در خاک های ورتی سول و غیر ورتی سول

در این پژوهش، کارآیی مدل های کوستیاکف، کوستیاکف-لوییس، هورتون، SCS و فیلیپ در برآورد نفوذ تجمعی در خاک های ورتی سول و غیرورتی سول با دو کاربری مرتع و گندم در شرایط رطوبتی اولیه زیاد و کم ارزیابی شد. بدین منظور، نفوذ آب به خاک در اراضی انتخابی به روش تک استوانه ای اندازه گیری شد. پارامتر های هر مدل به روش بهینه سازی حداقل مربعات تعیین گردید. به منظور ارزیابی و مقایسه عملکرد مدل های مورد بررسی از آماره های میانگین خطا، میانگین قدر مطلق میانگین خطا، ریشه میانگین مربعات خطا، انحراف معیار ریشه میانگین مربعات خطا، شاخص کارآیی مدل و شاخص ویلموت استفاده شد. در رطوبت اولیه کم، مدل کوستیاکف- لوییس در خاک های غیر ورتی سول با کاربری مرتع دارای بیشترین دقت در برآورد نفوذ تجمعی بود. همچنین، مدل های فیلیپ و کوستیاکف دارای بیشترین خطای برآورد بودند. در رطوبت اولیه زیاد خاک، مدل هورتون در مقایسه با سایر مدل های مورد بررسی در کاربری های گندم و مرتع بیشترین دقت را در برآورد نفوذ تجمعی داشت. همچنین مدل های فیلیپ و SCS دارای بیشترین خطای برآورد بودند. در مجموع، مدل های کوستیاکف–لوییس و کوستیاکف مدل هایی بیش برآوردگر و مدل های هورتون، SCS و فیلیپ کم برآوردگر بودند. در شرایط رطوبت اولیه زیاد، مدل هورتون در هر دو کاربری بهترین عمکلرد (0783/0RMSE=) را در بیان فرایند نفوذ آب به خاک های ورتی سول و غیر ورتی سول داشت. با این حال، در شرایط رطوبتی اولیه کم، مدل کوستیاکف- لوییس (0596/0RMSE=) بیشترین کارآیی را در بیان نفوذ آب به خاک های غیر ورتی سول نشان داد.