بررسی روش های مناسب آموزش دوزبانه

هدف تحقیق حاضر تعیین و اولویت بندی روش های مناسب تدریس دوزبانه و همچنین تاثیر این روش ها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل 100 نفر از متخصصان مرتبط با گروه علوم تربیتی از جمله اساتید برنامه ریزی درسی، مدیریت آموزشی، روان شناسی تربیتی، آموزش زبان انگلیسی و کلیه دانش آموزان پسر اول ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی90-89 بوده است. برای انتخاب اساتید از روش تمام شماری استفاده شده و برای انتخاب دانش آموزان به روش خوشه ایچند مرحله ای، ده کلاس و به تعداد 271 نفر دانش آموز انتخاب شد. در انجام پژوهش از روش توصیفی-پیمایشی و روش نیمه تجربی استفاده گردید. با توجه به پیشینه پژوهش سه روش تدریس انتقالی، غوطه ورسازی و دوسویه در کشورهای مختلف بیشترین کاربرد را دارند. الفای کرونباخ پرسشنامه سه روش فوق به ترتیب 75/0، 72/0 و 80/0 به دست آمد. بر اساس آزمون t تک نمونه و فریدمن روش های تدریس دوسویه و غوطه ورسازی از دیدگاه اساتید مورد تایید قرار گرفته اند، این دو روش به صورت نیمه تجربی بین دو گروه اجرا گردید. گروه اول با استفاده از استراتژی های روش تدریس غوطه ورسازی و گروه دوم بر اساس استراتژی های روش دوسویه آموزش دیدند. یافته های ما نشان داد که پیشرفت دانش آموزان آموزش دیده با روش دوسویه در درس علوم از دانش آموزان آموزش دیده با روش غوطه ورسازی بیشتر است. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آموزش دیده با روش دوسویه در دروس ریاضی و بنوسیم با دانش آموزان آموزش دیده با روش غوطه ورسازی از نظر آماری معنی دار نبود. با توجه به برتری روش دوسویه در تدریس درس علوم می توان نتیجه گرفت، استفاده از این روش، قدرت فهم درک مطالب علمی دانش آموزان را افزایش می دهد.