اثر سیرولیموس در کاهش هیپرتروفی بطن چپ در گیرندگان کلیه پیوندی: کارآزمایی بالینی

هیپرتروفی بطن چپ Left Ventricular Hypertrophy (LVH) یکی از مهم ترین علل مرگ و میر در گیرندگان پیوند کلیه است و رگرسیون هیپرتروفی در بطن چپ یک هدف مهم در گیرندگان پیوند کلیه می باشد. هدف پژوهش حاضر در یک مطالعه بالینی بررسی اثرات سیرولیموس Sirolimus (SRL) و سیکلوسپورین بر LVH و مقایسه آن ها می باشد.
جمعیت مورد مطالعه بیماران دریافت کننده کلیه در بیمارستان دکتر شریعتی تهران در سال های 89-1388 می باشند. بیماران بر اساس نوع داروی ایمونوساپرسیو تجویز شده به دو گروه تقسیم شدند. گروه سیرولیموس و سیکلوسپورین. شاخصه های اکوکاردیوگرافی و بالینی آن ها در ابتدا و پس از یک سال بررسی، ثبت و آنالیز شد.
در مجموع 55 بیمار (33 نفر 60% مرد و 22 نفر 40% زن) بررسی شدند که 36 نفر آن ها 5/65% در گروه (سیکلوسپورین) و 19 نفر آن ها 5/34% در گروه (سیرولیموس) طبقه بندی شدند. eGFR در گروه SRL از 7±713/53 به 2m73/1ml/min 6±05/54 رسید، به علاوه ترشح پروتئین در ادرار در گروه SRL از 10±7/35 به h24/mg 9/7±7/33 رسید که این اختلاف معنی دار بوده و در گروه CNI از 11±86/36 به 8±19/36 رسید. در ارتباط با داده های اکوکاردیوگرافی کاهش IVSD، PWD، LVMi، LVM بعد از پی گیری نسبت به حالت پایه در گروه SRL در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود (0/05>P). داده های اکوکاردیوگرافی EF، RWT، EDD، FS گروه SRL تفاوت معنی داری نسبت به گروه شاهد بعد از یک سال نداشت (0/05

نتیجه گیری

مطالعه حاضر اولین مطالعه در ایران با بررسی جزیی اکوکاردیوگرافیک در مصرف SRL به صورت مطالعه بالینی بوده که نشان دهنده اثرات کاهنده SRL بر LVH می باشد.