بررسی تغییرات روزهای بارشی تحت تاثیر خرد اقلیم شهری در کلانشهر تهران

گفتمان اصلی خرداقلیم‎شناسی شهری، طبیعت انسان‎زده است. بافت فیزیکی شهر در مقایسه با فضای خارج شهر، همانند روستاهای پیرامون، تفاوت های زیادی دارد. مقایسه‎ی شاخص های اقلیمی شهر با نواحی پیرامونی، نشانه‎ی بارزی از تاثیرپذیری خرداقلیم شهری از مناطق شهری است. یکی از شاخص های مهم تاثیرپذیر اقلیمی از نواحی شهری، فرایند بارندگی است. گمان می‎رود به‎دلیل دگرگونی بافت شهری تهران در دهه‎ی پیش، پارامتر بارندگی نیز نسبت به دهه های گذشته، دستخوش تغییر شده باشد. در این مطالعه، نخست داده های بلندمدت بارش روزانه‎ی دو ایستگاه مهرآباد (تحت تاثیر خرد اقلیم شهری) و بیلقان (خارج از محدوده‎ی تاثیر خرد اقلیم شهری) در ماه های گرم سال (ژوئن تا سپتامبر) جمع آوری شد؛ سپس با استفاده از دو روش آزمون آماری کروسکال والیس و آزمون تاو کندال، وجود روند در داده ها، مورد بررسی قرار گرفت. سرانجام، برای تعیین نوع و زمان تغییر در سری داده ها از روش آماری گرافیکی «من کندال» استفاده شد. ارزیابی آزمون های آماری روی تمام دوره ها نشان داد که فرض تصادفی بودن داده ها در سطح اطمینان 95 درصد، در ایستگاه مهرآباد به‎شدت رد شده و روند فزاینده‎ی شمار روزهای بارندگی، به‎ویژه در سال‎های گذشته معنادار است. این در حالی است که در ایستگاه بیلقان هیچ‎گونه روند معنا داری در سطح اطمینان 90 و 95 درصد یافت نشد. همچنین، پراکنش روزهای بارشی در طول هفته برای پانزده سال نخست و پانزده سال انتهایی دوره‎ی آماری در دو ایستگاه مهرآباد و بیلقان مقایسه شد. نتایج نشان داد که تنها در ایستگاه مهرآباد، تعداد روزهای بارشی در پانزده سال پایانی طی روزهای کاری هفته افزایش و در روزهای پایانی هفته کاهش می‎یابد که این امر به‎احتمال، برآمده از تاثیرات خرد اقلیم شهری بر فرایند هواشناختی بارش است.