تبیین ساختار تحلیلی راهبردی در سازمان های پژوهش و فناوری مستقل

مطالعه ادبیات سازمان های پژوهش و فناوری و بررسی های انجام شده در مورد دلایل عدم توفیق آنها در ایفای نقش و رسالت خود و کم اهمیت شدن و عدم اثربخشی آنها نشان می دهد که اغلب این سازمان ها یا استراتژی مشخصی نداشته اند یا استراتژی های آنها با الگوهای مناسب تدوین و اجرا نشده است. از سوی دیگر بسیاری از مدیران سازمان های پژوهش و فناوری با رویکرد مدیریت راهبردی آشنا هستند، اما هر یک تعبیر خاص خود را از این مفهوم دارند. بر این اساس موضوعی که مطرح می شود این است که چه تعبیری از استراتژی در سازمان های پژوهش و فناوری می شود؟
به طور کلی استراتژی سازمانی تعیین می کند که سازمان می خواهد در آینده به چه سمتی برود و چگونگی رسیدن به آن را ترسیم می نماید. در این مطالعه به تبیین ساختار تحلیلی استراتژی در سازمان های پژوهش و فناوری مستقل پرداخته شده است و این طور نتیجه گیری می شود که در سازمان های پژوهش و فناوری استراتژی با شناسایی یک فرصت فناورانه براساس یک چالش صنعت آغاز و با حصول به شایستگی فناورانه مرتبط با آن چالش در زمان مقرر و با بودجه قابل قبول، به طور موفق تحقق یافته است.