شیوع هیپرتانسیون پولمونر و عوامل مرتبط با آن در بیماران همودیالیزی

با توجه به ناکافی بودن اطلاعات در زمینه شیوع هیپرتانسیون پولمونر در بیماران همودیالیزی و مکانیسم های مربوط به آن، این مطالعه با هدف تعیین شیوع هیپرتانسیون پولمونر در بیماران همودیالیزی و بررسی بعضی از فاکتورهای اتیولوژیک احتمالی با آن انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، شیوع هیپرتانسیون پولمونر به وسیله اکوکاردیوگرافی داپلر در 100 بیمار همودیالیزی که حداقل 6 ماه از طریق فیستول شریانی- وریدی همودیالیز می شدند، تعیین شد. از تمام بیماران ارزیابی کامل بالینی به عمل آمد. نتایج آزمایشگاهی شامل میانگین 3 ماهه هموگلوبین و سطح سرمی کلسیم، فسفر، آلبومین، آلکالن فسفاتاز، پاراتورمون، تری گلیسیرید وکلسترول ثبت گردید. هیپرتانسیون پولمونر به فشار سیستولیک شریان پولمونر بالاتر از 35 میلی متر جیوه اطلاق گردید.
هیپرتانسیون پولمونر در 44 درصد از بیماران همودیالیزی وجود داشت که میانگین فشار سیستولیک شریان پولمونر در این بیماران 33/7 ± 09/52 میلی متر جیوه بود. هیچ گونه اختلاف معنی داری بین 2 گروه از بیماران با و بدون هیپرتانسیون پولمونر از نظر سن، جنس، مدت دیالیز و همه نتایج آزمایشگاهی یافت نشد.
مطالعه ما نشان می دهد که هیپرتانسیون پولمونر در بیماران همودیالیزی مزمن که از طریق فیستول شریانی- وریدی همودیالیز می شوند، شیوع بالایی دارد.