سخن گوی یمگان در آینه ی نقدی

دانای یمگان ناصر خسرو قبادیانی از جمله خردورزان سخن گویی است که اگر چه بندرت لحظاتی، وسوسه دلکش شعر و هنر واقعی بر او غالب می شود؛ اما روحیه ذاتی او که همانا تدبر و تعقل در ژرفای هستی است بواطن معانی را در چشم وی می آراید تا ظواهر الفاظ را.
این نگرش وی را بر آن می دارد تا تلاش خود را در کار میناگری و گوهرتراشی به هدر ندهد و همه چیز را در وادی معنا کشد. با این حساب تشریف «شاعری» بر قامت وی کوتاه می آید و «شعر» او دیگر نه به معنای واقعی هنر، بلکه دستاورد تعقل و استدلال محسوب می شود. سطورحاضرحاصل نگرشی دیگر دراین زمینه است.