برخی از صفات فیزیولوژیک بر عملکرد نهایی دانه گندم نان و کارایی این صفات جهت گزینش ژنوتیپ های مقاوم در شرایط دیم

این تحقیق به منظور بررسی انتقال مواد فتوسنتزی قبل و بعد از گرده افشانی از اندام های هوایی به دانه و سهم این صفات در عملکرد گندم نان در شرایط دیم و همچنین ارتباط این صفات با عملکرد گندم نان و مقاومت به خشکی انجام شد. 7 ژنوتیپ در یک آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1386-1385 تحت شرایط دیم مقایسه شدند. اندازه گیری صفات در مرحله گرده افشانی، 14 روز بعد از گرده افشانی و رسیدگی فیزیولوژیک انجام شد. عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، درصد و سهم انتقال مجدد، حرکت مجدد و توزیع مجدد مواد فتوسنتزی ذخیره شده قبل و بعد از گرده افشانی در اندام های رویشی به دانه تعیین و با توجه به منابع اصلی تامین کننده عملکرد سهم فتوسنتز جاری بعد از گرده افشانی در عملکرد دانه محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و فتوسنتز جاری همبستگی فنوتیپی مثبت و معنی داری داشت در حالی که حرکت و توزیع مجدد همبستگی منفی و معنی داری با عملکرد داشتند. بر اساس تجزیه به عامل ها دو عامل اول 5/83 درصد از واریانس را توجیه کردند. عامل اول بوسیله اثرات مثبت فتوسنتز جاری، بیوماس، مقدار ماده خشک اندام های رویشی در زمان رسیدگی فیزیولوژیک و عملکرد دانه توضیح داده می شود و فتوسنتز بالا به معنی کاهش توزیع مجدد بود. همچنین تجزیه کلاستر بر اساس روش وارد ژنوتیپ ها را در 3 کلاستر جداگانه قرار داد.