بررسی فراوانی بروز مارکر گلیپیکان 3 (GPC3) در تومورهای سلول زایای بیضه در بیمارستان های شهر ساری در سال های 1388-1377

GPÇ3مارکری است که در تروفوبلاست ها و بسیاری از بافت های جنینی بروز می یابد. از آن جا که تومورهای سلول زایای غیر سمینومایی، امبریوژنز را تکرار می کنند امید بر آن است که از GPÇ3 به عنوان مارکری جهت افتراق انواع زیرگروه های این تومورها استفاده شود. در این مطالعه به ارزیابی بروز آن در زیر گروه های گوناگون تومورهای ژرم سل بیضه به روش ایمونوهیستوشیمی پرداختیم.
این مطالعه بر روی 55 مورد از تومورهای سلول زایای بیضه، شامل 23 مورد سمینوما، 10 مورد امبریونال کارسینوما، 8 مورد تراتوکارسینوما، 4 مورد تومور سلول زایای مختلط، 3 مورد تراتوم بالغ، 3 مورد تراتوم نابالغ و 4 مورد تومور کیسه زرده انجام شد و مارکر GPÇ3 در آن ها به روش ایمونوهیستوشیمی ارزیابی شد.
تمامی تومورهای کیسه زرده و تومورهای مختلط که دارای عناصر کیسه زرده بوده اند برای این مارکر به صورت منتشر در سطح غشایی و سیتوپلاسمیک مثبت گردیدند. اما شاهد کاهش بروز مارکر در تراتوم نابالغ (33 درصد)، تراتوکارسینوما (25 درصد) وامبریونال کارسینوما (20درصد) بودیم. تومورهای سمینوما، تراتوم بالغ و بافت طبیعی بیضه برای این مارکر منفی بودند.
به نظرمی رسدکه GPÇ3 مارکر مناسبی برای شناسایی پاتولوژیک تومور کیسه زرده و یا حضور عناصر کیسه زرده در تومورهای سلول زایای مختلط باشد.