بررسی انتشار ژن ant (2′′)-Ia در اشریشیا کلی های مقاوم به آمینوگلیکوزید جدا شده از ادرار به روش PCR

اشریشیا کلی از شایع ترین عوامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری است. غیرفعال سازی آنزیماتیک آمینوگلیکوزید توسط آنزیم های تغییردهنده ی آمینوگلیکوزیدها(ÂMËs) اصلی ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در اشریشیا کلی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع ژن مقاومتی ant(2′′)-Ïaدر میان جدایه های بالینی اشریشیاکلی از ادرار با روش PÇR می باشد.

در 276 جدایه اشریشیاکلی از ادرار، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در مقابل آنتی بیوتیک های جنتامیسین، توبرامایسین، کانامایسین، آمیکاسین و نتیل میسین (MÂST، ÜK) با روش انتشار دیسک با رعایت اصول ÇLSÏ تعیین شد. DNÂ جدایه ها استخراج و جهت تشخیص ژن مقاومتی ant(2′′)-Ïaبا روش PÇR استفاده شد.

نتایج نشان داد 63/24 درصد از ایزوله های اشریشیاکلی به توبرامایسین، 18/23 درصد به کانامایسین، 01/21 درصد به جنتامیسین،15/6 درصد به نتیل میسین و 62/3 درصد به آمیکاسین مقاوم بودند. در 88/47 درصد از جدایه های اشریشیا کلی ژن ant(2′′)-Ïa شناسایی شد.

از آن جایی که شیوع مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی به دلیل انتقال مقاومت در میان باکتری ها توسط عناصر قابل انتقال نظیر ترانسپوزون ها و پلاسمیدها بالاست، لذا ردیابی مسیرهای انتقال مقاومت در بین باکتری های مختلف بسیار مهم است.